Overzicht artikelen

De laatste tijd krijg ik de vraag binnen waar het artikel gebleven is dat gaat over “Weihnachtsmusea in Duitsland”. Mijn antwoord daarop is het volgende: meerdere artikelen die op de oude site stonden zijn tijdelijk verwijderd. Mijn prioriteit ligt op dit moment bij de Archeologie- en Geschiedenisdossiers die ik uit wil zoeken om mijn handen vrij te hebben voor de oude kerstversiering. Daarbij komt dan ook nog dat het veel tijd kost om de oude artikelen in een nieuw jasje te steken en de nieuwste gegevens daarin te verwerken. Omdat verzamelaars rond deze tijd hun vakantiebestemming gaan plannen heb ik besloten om onderstaand artikel versneld op de site te zetten.

Weihnachtsmusea in Duitsland bezoeken

De laatste jaren krijg ik regelmatig mails met de vraag of het de moeite loont om eens in het museum van Lauscha te gaan kijken. Lauscha is, zoals een verzamelaar van oude kerstversiering behoort te weten, de bakermat van de glazen kerstversiering. Omdat het museum ook andere glazen voorwerpen uit de vroege geschiedenis van de plaatselijke glashut laat zien is er op dit moment één zaal ingericht voor de kerst en staat er hier en daar een enkel object. Om alleen voor de oude kerstversiering zo’n afstand te rijden is dan, in mijn ogen, zonde.
Omdat in de omgeving van Lauscha meer te zien is dan alleen het museum heb ik een route in elkaar gezet. In 2007 ben ik daar met mijn vrouw Netty weer eens op bezoek geweest en in 2009 dat met Loes dunnetjes over gedaan en hebben wij bezoeken gebracht aan verschillende “Glas- en Weihnachtsmusea”. Tevens wilde ik wat informatie over een glazen luchter (zie deel 2 van “Kerstversiering uit de oude doos blz. 60”.) proberen te verkrijgen. Deze luchter had ik gekocht en nergens kon ik er in de boeken iets over vinden. Tijdens de reizen hebben wij met verschillende directeuren, leidinggevenden, conservators en historici gesproken. Ze waren erg onder de indruk van mijn boeken en de mooie afbeeldingen van oude kerstversiering die daar in stonden. Besloten is om elkaar informatie te verschaffen over wat ons allen bezig houdt, namelijk de oude kerstversiering.
Een beeldverslag van de reis is hieronder te lezen. Afstanden en tijden heb ik globaal aangegeven vanaf Arnhem.

De reis

Vertrokken op een zondag omdat er dan geen vrachtverkeer is. Vertrek 07.45 uur en via de A3, Oberhausen, Frankfurt am Main, Siegburg richting Würzburg gereden. Wil je wat extra’s bekijken en niet zo gehaast rijden ga dan ergens bij Giesen van de Autobahn en zoek via allerlei kronkelwegen het plaatsje Büdingen eens op. Een leuk oud stadje met een slot waar nu een hotel in is gevestigd. Met een beetje geluk kun je in de hoofdstraat parkeren met gebruik van een parkeerschijf. Neem de tijd om de antiekzaak te bezoeken.
In de oude muren van de stad kom je regelmatig ijzeren vormen tegen die in de kozijnen geplaatst zijn. Deze ijzers worden in Nederland “Dievenijzers”genoemd. Deze zorgden er voor dat inbrekers niet via dat kozijn binnen konden komen.

Via de 457 en de 276, Lohr am Main, Marktheidenfeld, zak je daarna zuidelijk weer af richting Wertheim

Wertheim

Heb je wel haast neem dan vóór Würzburg de afslag Kreuzwetheim/Marktheidenfeld/Wertheim. Volg de borden en ga in Wertheim, vóór de brug rechtsaf: Bismarckstrasse (L 508), blijf die weg volgen, over de Tauberbrug direct rechtsaf de Lindenstrasse (L 506) volgen dan kom je vanzelf bij het glasmuseum op de Mühlenstrasse 24. (± 450 km en 5.00 uur er over gedaan. Autobahn is meestal met stops zo’n 90-100 km per uur die je aflegt maar in de binnenlanden moet je rekenen op 40-50 km per uur.)


Aan de overzijde van het museum is een kleine parkeerplaats maar meestal bezet. Om te parkeren kun je beter direct een parkeerplaats in de stad opzoeken want bij het museum is geen plaats. (Vóór de Tauberbrug is een grote parkeerplaats en is het 5 minuten wandelen naar het museum.)

Omdat wij keurig op tijd waren het mooie plaatsje bekeken en heerlijk gegeten op de markt. Net als tijdens de rest van de tocht zijn de prijzen om te eten en te drinken veelal lager dan bij ons.

In het museum is een prachtige glascollectie te zien. Vanaf het glas uit Syrië tot aan de jongste tijd. Wat kerst betreft is er niet al te veel. Een enkele vitrine met kerstboomversiering, een machine om Engelenhaar te maken en wat luchters. Wel is er een glasblazer aanwezig die op verzoek gerust een kerstbal wil blazen.


Ach, en zo als u ziet kom je ook in het buitenland je familie weer tegen.


Vanaf 1e advent t/m 6 januari is het museum in de ban van de oude kerstversiering uit eigen collectie. Deze is dan op verschillende afdelingen uitgestald. Er vindt dan ook verkoop plaats maar dat is overwegend nieuw materiaal. Ik heb contact gehad met Marianne Tazlari en ik moest en zou met de advent eens komen kijken. Of ik dat ooit doe?


In het museum hoorde ik nog dat er eindelijk actie wordt ondernomen om de oude glasblazers in Lauscha te bezoeken om zodoende nog info te verkrijgen over hoe vroeger de kerstversiering gemaakt en ontworpen werd. De historicus die hiermee belast is vertelde ons dat zij al verschillende gesprekken heeft gehad maar dat het kort dag is gezien de leeftijd van de glasblazers.

Rothenburg

Vanaf Wertheim (de weg L 506, waar het museum aanligt in noordelijk richting volgen) rij je via de “Romantischerstrasse” (L 506) naar Waldhausen. Vandaar volg je gewoon de L506 via Reicholzheim, Bronbach, Werbach, Tauberbisschofsheim. Vandaar gaat de L 506 over in de 27/L 290, Bad Mergentheim. (De rotonde oversteken en Crailsheim volgen. Net buiten Bad Mergentheim scherp LA de 19 op “Rothenburg nog 19 km” naar Weikelrsheim. Hier kun je binnendoor naar Creglingen maar ook door links aan te houden via Röttingen kom je in Rothenburg ob der Tauber. (± 70-80 km en ± 85 min. over gedaan.) De route is prachtig en slingert door het berglandschap.

Rothenburg is een zeer oude vestingstad waar na de WOII veel restauratie heeft plaats gevonden (zie ook mijn onderzoekverslag in deel 2 blz. 31). Schitterde poorten, vestingmuren en vakwerkhuizen. Een Anton Pieck gebeuren waar de vele kleine winkeltjes vol liggen met allerlei snuisterijen waaronder nieuwe kerstversiering producten. Aan de buitenzijde van de plaats zijn parkeerplaatsen. Zet je auto daar neer en ga lopend de stad in waar je op zoek kunt gaan naar een eventuele overnachtingsplek. Op vele plaatsen wordt “Zimmer Frei” aangeboden. Prijzen variëren van 35 - 55 euro voor een 2 persoonskamer met ontbijt. Hotels zijn vaak wat duurder.

Wij zijn 3 dagen daar gebleven omdat de plaats zoveel te bieden heeft. Daarom hebben we ook onderdak in de plaats zelf gezocht. In de dorpen rond Rothenburg zijn ook kamers te huur maar dan moet je steeds met de auto naar het stadje toe en kost het je ook brandstof en parkeergeld!

Avonds is het in Rothenburg erg gezellig. Winkels en terrassen zijn laat open en honderden mensen lopen er dan nog rond. Er zijn avonds rondleidingen in het Engels en Duits waar iedereen bij aan mag sluiten. Honderden doen dat. Heel amusant om dat te zien vanaf een terras.

Het kerstwinkelparadijs van Käthe Wohlfahrt, “Weihnachtsdorf”, is vlak bij het Stadhuisplein en snel te herkennen. Je weet niet wat je ziet. Uit meer dan 60.000 nieuwe voorwerpen kun je een keuze maken. Käthe geeft bij aankoop garantie dat het voorwerp gemaakt is in de plaats die aangegeven staat. Zij wil de oorspronkelijke makers beschermen tegen de invloeden van China. Ik vermeld hier meteen maar dat ik bij de grote bedrijven in Neustadt en Lauscha verschillende producten gezien heb met een “Made in China” stempel!

Maar we kwamen voor het “Deutsches Weihnachtsmuseum”.

Nadat we kennis gemaakt hadden met Frau Höptner, werden we door haar begeleid in het museum. Natuurlijk heb je elkaar veel te vertellen maar we begonnen met haar te complimenteren met de mooie aankleding en kleuren die gebruikt waren. In de vele vitrines stonden allerlei zaken keurig gerangschikt. Opgetuigde bomen, enkele van andere verzamelaars, waren te zien. Poppen en prachtige mallen. Ook een vitrine met vervalsingen trok onze aandacht. Al met al hebben we er een volle morgen doorgebracht. Dit was echt de moeite waard en een must voor iedere verzamelaar.
TIP van Susan: meestal ligt er bij de ingang een klein foldertje en als je die aan de kassa afgeeft krijg je 1 euro korting op de toegangsprijs van het museum.


Om in Rothenburg oud kerstmateriaal op de kop te tikken moet je wel voorzichtig te werk gaan. In een paar antiekzaken wordt nieuw voor oud verkocht (OOK daar). Zelf maakte ik mee, toen ik om oude kerstversiering vroeg, dat de vrouw mij een doos voor de neus zette met nieuwe vogels voor 25 euri per stuk. Toen ik haar zei dat ik om oude kerstversiering gevraagd had antwoordde ze snibbig: “Dit is toch oud”! Bij een andere antiekzaak stonden verschillende nieuwe Kerstmannen “oud” te wezen.
Een leuk adres is er te vinden in de Spitalgasse 4. Deze man heeft regelmatig inboedels. Jammer genoeg was zijn laatste partij oude kerstversiering 2 dagen voor onze komst aan een Amerikaan verkocht. Op de Kirchplatz zijn nog twee antiekzaken te vinden. Vriendelijke mensen die regelmatig oude kerstversiering in de aanbieding hebben. Voor wie ze bezoekt: doe ze de groeten van mij.

Om eens lekker te eten in het oudste huis van Rothenburg moet je bij Klaus und Ulrike Wörle in de Burggasse 8 zijn. Het restaurant heet “Zür Höll” en de gelagkamer is 800 jaar oud. De kelder, waar je ook kunt zitten eten, is zo’n 1000 jaar geleden aangelegd bovenop een oude waterbron. Ook hier weer: lekker eten en drinken van goede kwaliteit.

In Rothenburg zijn veel musea maar het Kriminalmuseum kunnen wij aanbevelen. Daar is veel te zien op het gebied van hoe men vroeger omging met misdadigers t/m het straffen van overspelige vrouwen. De vele voorwerpen die getoond worden zijn van uitzonderlijke klasse.

Verder kun je, als je een goede wandelkaart hebt, in de omgeving de verschillende wandelroutes op gaan zoeken. Zorg wel voor een paar goede schoenen want soms zijn de paden erg steil, glibberig en moet je er niet raar van opkijken dat je plotseling een water over moet steken.

Op weg naar Neustadt bei Coburg