Inhoudsopgave
Samen met Henri v Dijk naar Thea gegaan en begonnen met onderzoek. Nadat we een aantal stoeptegels verwijderd en wat
gegraven hadden constateerden we dat het zand in een soort van gemetselde (stort)koker verdween. Bovenin de koker lagen tussen het zand een paar rubberen ringen die na
bestudering banden bleken te zijn die toebehoorde aan een geoxideerde speelgoedauto die we even later vonden. Tja, wat kun je dan verwachten bij verdere uitgraving.
Even later kwamen uit de koker verschillende bouwfragmenten waaronder oude dakgoten van zandsteen/trachiet.
Tussen het bouwafval lagen de resten van vensterglas waaronder enkele fragmenten van gebrandschilderd glas. Eén daarvan met het jaartal 1616. Ik heb dat eens nagezocht maar kan
de aantekening niet meer terug vinden maar ik meende dat er in 1622 een verordening kwam dat dakgoten niet meer mochten afwateren op de openbare weg! Waarschijnlijk zijn de
dakgoten toen afgebroken en in die stortkoker terecht gekomen!
Waarschijnlijk is tijdens dat
afbreken glas gesneuveld/vervangen en ook in de koker gegooid. Naast de koker een gat gegraven en gedeeltelijk de koker weggebroken om ruimte te krijgen. Nadat we een paar
meter gegraven hadden kwam plots een gemetselde boog van een (ton)gewelf tevoorschijn waar een paar stenen in ontbraken. Dat was de oplossing van het probleem. Door dat gat
vloeide het zand een oude beerput in waarvan de beer tot op de halve hoogte van de put was ingeklonken! Thea was bang dat haar hele achtertuin in die grote put zou verdwijnen
en wilde graag een oplossing. Omdat zij o.a. ook met het dak van de woning bezig was en de oude dakpannen kwijt moest, boden wij aan om de beer uit de put te halen en dan later
het puin van de verbouwing in de put te deponeren. De deal werd gesloten.
Uit dat afval kwamen verschillende fragmenten van majolicaborden tevoorschijn.
Nadat ik die later gerestaureerd had zijn ze samen met andere gevonden borden in Zwolle onder fotomateriaal geplaatst.
Ook kwam er tinnen kinderspeelgoed te voorschijn. Naast dat vroege vondstmateriaal kwam jonger materiaal tevoorschijn waarvan ik dacht “er klopt iets niet want het is geen
opeenvolgende datering voor dat materiaal t.o.v. het materiaal rond 1610”. Wat was het geval: in de ruime rechthoekige put ontdekte ik in het midden van het plafond een soort
van ‘mangat’. Door dit gat moet een persoon in het verleden zijn afgedaald om de put schoon te maken want recht onder dat ‘mangat’ lag op de bodem van de put een plank. Hier
zal hij opgestaan hebben toen hij met een andere plank/emmer? de beer naar zich toe haalde. Alleen het materiaal dat bij de stortkoker lag kon hij niet bereiken en heeft dat,
gelukkig maar, voor ons achter gelaten.
![]() | Hoonhorst | mei![]() Arie bezig om een grondverstoring uit te graven en we hoopten op wat scherven maar die kwamen niet tevoorschijn. |
![]() |
Klokgevel naast Sassenpoort Van Nahuysplein | mei![]() |
Links |
![]() |
Ceintuurbaan bij OLM-gebouw | 8 juli
Riool bij Hotel Wientjes | 16-17 oktober
Tijdens verdere rioolwerkzaamheden in de Stationswijk
heb ik ettelijke malen waarnemingen kunnen doen en geconstateerd dat er dikke lagen klei in de ondergrond zitten. Klei waar ook kalkdeeltjes inzaten. Kalkdeeltjes zouden afgezet zijn door
IJsselwater. Sommige geschiedschrijvers beweren dat IJsselwater NOOIT Zwolle bereikt zou hebben. Zwolle zou daarom dus nooit aan de IJssel gelegen hebben. Jammer is dan dat die geschiedschrijvers
nooit te zien zijn als dit soort waarnemingen gedaan kunnen worden. De problematiek van kalk in klei en waarom er niet altijd kalk in klei hoeft te zitten heb ik in o.a. Kamperpoort uitgelegd. Tevens heb ik in de teksten ook aangegeven dat onder het station nog een oude bedding van de IJssel ligt. Waterproblemen bij de
tunnelbouw van de IJsselallee en later onder het spoorcomplex in 2010-2011! Niet vreemd hoor als je de kleilagen doorbreekt!
Hier een uitsnede van de 17 eeuwse kaart van tekenaar Blaeu.
De verhoudingen aan o.a. de buitenzijde van de grachten zijn door de tekenaar niet altijd 100% weergegeven maar met de hoofdlijnen kon hij, maar ik ook, wel wat!